Om 19:30 was iedereen weer in de lobby van ons hotel Sozh en liepen we voor de laatste keer richting het theater annex speelzaal voor de slotceremonie. Deze was vrij sober. De eerste toespraak was van een meneer van het departement van de Vrede, hij was erg enthousiast en had voor de jongste deelnemer en deelneemster (de Nederlandse Aleksandra Pechenizka ) een presentje. Hilarisch was zijn poging om het uitdelen van deze geschenken gepaard te laten gaan met een kusje. Daarna werden alle prijswinnaars per categorie op het podium geroepen en het volkslied gespeeld van de kampioen. Eerst voor het sneldammen, daarna voor het gewone toernooi. Dat zijn dus 16 foto sessies en 16 volksliederen waaronder twee keer het Wilhelmus wat uiteraard weer uit volle borst werd meegezongen door het volledige teamNL KNDB. Het slotwoord was voor Irina Pashkevich, daarna was het tijd voor de groepsfoto. Om half tien gingen we weer richting hotel voor een korte nacht want onze bus vertrekt om 3 uur in de nacht.
Dag 8, de terugreis
Zondag 4 november
Om 2:30 gingen de wekkers af en om 3 uur zaten we in de bus. Na een klein Surinaams paspoort issue vertrokken we om 3:20 richting het vliegveld van Minsk, zo’n 4 uur rijden. Dat ging aardig soepel, we schrokken één keer even wakker vanwege een hert op de weg maar verder was het rustig. Om half acht stonden we in de vertrekhal. Nog even wachten tot we mogen inchecken (9:30). Alles ging goed en het toestel vertrok op tijd, om 10:20. Vanwege het tijdsverschil van 2 uur landen we nog voor 11 uur op Schiphol. Uit het vliegtuig, de bus in, uitstappen, een kilometer lopen en aansluiten bij de paspoortcontrole waar een groot neonbord hangt met de tekst ’20-30 minuten’. Maar goed uiteindelijk kom je daar ook doorheen, koffers oppikken en naar de uitgang. Emre en Simon in hun oranje shirt met hun medailles. Een menigte wacht onze helden op en onder gejoel worden ze in de armen gesloten. Een mooi einde van een prachtig toernooi.